نقش میانجی استرس ادراک شده در رابطه‌ ویژگی‌های شخصیت با پرفشاری خون در سالمندان

  پرفشاری ­خون یک اختلال روان­تنی است که علاوه بر عوامل زیستی، عوامل روان­شناختی و استرس نیز در بروز و تشدید آن نقش دارند. به همین منظور هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی­گری استرس ادراک­شده در رابطه­ی بین ویژگی­های شخصیتی و پرفشاری خون در سالمندان بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ی مورد پژوهش شامل بیماران سالمند مبتلا به فشارخون در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بود. نمونه­ای با حجم 298 نفر (177 زن و 121 مرد) به روش نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده مقیاس پنج عاملی شخصیت NEO کاستا و مک­کری و پرسشنامه­ی استرس ادراک­شده کوهن، کامارک و مرملستین بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش مدل­یابی معادلات ساختاری صورت گرفت. اثر مستقیم روان­رنجورخویی و استرس ادراک­شده بر پرفشاری ­خون مورد تأیید قرار گرفت. همچنین، استرس ادراک­شده در ارتباط بین روان­رنجورخویی و پرفشاری­ خون نقش واسطه­ای ایفا کرد. یافته­های این پژوهش نشان­دهنده­ی  میانجی­گری استرس ادراک­شده در ارتباط بین روان­رنجورخویی و پرفشاری خون است. بنابراین، با مدیریت استرس و مواجهه­ی کارآمد با عوامل تنش­زا می­توان به پیشگیری و کنترل پرفشاری خون کمک نمود.